~ विचार जगत ~

આજે નવરાત્રિ ની  એક રાત્રિ એ નાનકડા ભૂલકાઓની નવરાત્રિ માણવાનો મોકો મળ્યો. ભૂલકાઓને મન મૂકીને સંગીતનાં તાલ સાથે ઝૂમતા જોવા નો આનંદ અનેરો હતો…આ પળો માણતા માણતા હું પણ ફરી એકવાર બાળક બની ગયો !

પણ ત્યાં જ “બેસ્ટ ગરબા પ્લેયર કોમ્પીટીશન” (મેલ અને ફીમેલ) નાં પરિણામની જાહેરાત થઈ અને મેડલ એનાયત થયા…!

“બસ ને….એ નિર્દોષ ને આ ભક્તિનાં-શક્તિનાં અને આનંદનાં પર્વ મા પણ રેસ નો ઘોડો બનાવી દીધો ! “

અને રઈશસાહેબ ની આ સુંદર રચના મગજમા ચકરાવા લાગી.

સે સોરી માય સન,

સે સોરીછ છ કલાક સ્કૂલ,ત્રણ ત્રણ કલાક ટ્યુશન,

ને તોય આ નોટ તારી કોરી,સે સોરી..

ઘસી ઘસી પીવડાવી અઢળક બદામ,

અને માથે તે ચોપડ્યું ઘી.

યાદદાસ્ત માટે શંખપુષ્પીની કંઈ

બાટલીઓપેટમાં ભરી.

કેમે કરી યાદ રહેતું તને લેસન,

યાદ રાખે તું સીરીયલની સ્ટોરી, સે સોરી..

પંખીઓ બચ્ચાને ઉડતાં શીખવે,

માણસ બચ્ચાને આપે પિંજરું,

મમ્મી તો મોરની પ્રેક્ટીસ કરાવે,

થાય બાળકને ટહુકા ચીતરું.

મમ્મી ક્યાં જાણે કે કોઈ નોટબુકમાં

બાળક લાવ્યું છે આભ આખું દોરી, સે સોરી..

તારે હો ઊંઘવું ને ત્યારે જગાડું

ને જાગવું હો ત્યારે સુવાડાવું,

પરીઓના દેશમાંથી ઉડતો ઝાલીને

તને રીક્ષામાં ખીચો ખીચ ઢાસું.

ભણતરનો ભાર એવો દફતરનો ભાર,

જાણે ઊંચકે મજૂર કોઈ બોરી, સે સોરી

–  રઈશ મણીયાર

સ્વર : શ્યામલ-સૌમિલ મુન્શી