~ विचार जगत ~

એક રાતે એકાંતમાં મહેફિલ જમાવી બેઠો હતો,
પડછાયાને મિત્ર બનાવી વાતો કરતો બેઠો હતો,
ખાટી-મીઠી ઘણી યાદો ફરી તાજી કરતો હતો,
આવતા-જતા લોકો કહેતા હતા હું બકતો હતો,
કોઈના માટે ગાંડો કોઈના માટે નશામાં હતો,
પડછાયો મારો જાણતો હતો કે હું વ્યથામાં હતો,
વિતેલા ભૂતકાળથી આવનાર ભવિષ્યની ચિંતામાં હતો,
પ્રબળ ઈચ્છા છતાં કશું જ બદલવા અસમર્થ હતો,
હોવા છતાં ચમનમાં હું જાણે વેરાનમાં હતો,
લોકોની ભીડમાં પણ મનથી એકાંતમાં હતો,
અજાણતા થઈ ગયેલા ગુનાનું પરિણામ ભોગવતો હતો,
ગંભીર ન હોવા છતાં એ ગંભીર ગુનો ગણતો હતો,
અવાસ્તવિકતાને પ્રેમ કરવાનો ગુનો કર્યો હતો,
એટલે જ આશિષ તૂટેલા દિલને લઈને બેઠો હતો.

કવિઃ આશિષ એ. મહેતા

એડીટરઃ અજય એમ. પટેલ